Nu sejen taya nu wani ngahudangkeun sanajan geus waktuna nguseup. Waktu ka Subuhna keun, si Apih nguniang bari rarat-reret tuluy nyadar yen nu sejen mah keur aranteng jeung jeujeurna sewang-sewangan.
Memang enya cenah, sigana moal aya anu bisa ngalawan kana tunduh mah deuk siga kumaha jagona jeung kuatna hiji jalma oge.
“Ku Bantal landong tunduh mah teu aya deui,“ ceuk Asep Ruslih keukeuh.
Sakitu heula we nya. Wallohu’alam bisshowab. Wassalam.***